Tartışma, belli sınırlar içinde kalırsa - ister eşler arasında olsun ister olmasın - her ilişkiye yararlıdır. Duyguları ifade etme ve muhtemelen karşındakinin duygularını dinleme imkanı sağlar.
Tartışma sayesinde önemli problemler ortaya konur, sergilenir.
Dolayısıyla problemler hakkında konuşulur, çözümler bulunur. Tartışma yoksa çözüm de yoktur. Hınç yerleşir, yanılgılar çoğalır.
Çatışma, ilişkinin "tozunu temizler".
Çoğu kişiye göre ilişkiyi "canlandırır." Terim doğrudur, çünkü yaşam evrilen, değişen ve uyum sağlayan şeydir.
Kimileri çok şiddetli tartışmaların olumsuz etkiler bırakmasından ve ilişkiyi yok etmesinden çekinir, tıpkı vücudu kemiren bir hastalık gibi. Bu nedenle de her türlü sürtüşmeden kaçınırlar... ve hakikate, çift olarak yaşamlarında etkili olan hakikate değmeden geçerler.
Kimileri ise, tersine, tartışmayı her derde deva görür, partneriyle iletişimin aracı kabul eder.
"Görünür" çatışmanın yokluğu gibi, bitmek bilmez tartışmalar da bir ilişkinin gerçek özünü gizler. Dolayısıyla tartışmanın fazlası asla gerekmez... Ama, anlaşamamak ya da güçlü tepkilere neden olmak pahasına da olsa, kendini ifade etmekten kaçınmamak gerekir.
Önemli olan, tartışmanın şiddetle birlikte ilerlememesidir.
Tartışma ne olursa olsun kaçınılmazdır.
Comentarios