Salman Akhtar, romantik ilişkilerin karmaşıklığını ve derinliğini araştırırken aşkın klinik boyutlarını ve psikanalitik bakış açısını kullanarak aşkın farklı yönlerini inceler.
Akhtar, modern toplumda aşkın değişen dinamiklerini ve ilişkilerin karmaşıklığını anlamak için psikanalitik teorileri ve kavramları kullanır.
Aşkın temel bileşenlerini, insan psikolojisi üzerindeki etkilerini ve romantik ilişkilerin nasıl şekillendiğini anlamaya çalışmıştır.
Aşkın sadece bireyler arasında değil, aynı zamanda kültürel, toplumsal ve tarihsel bağlamlarda da anlaşılması gerektiğini vurgular.
1) AŞIK OLAMAMA
“Aşık olma kapasitesine sahip olamamak”
Karşı tarafa aşık olabilmemiz için başlangıçta o kişiyi biraz idealleştirmemiz yani iyi ve kusursuz biri olduğuna inanmamız gerekir.
Ama bazı kişiler daha önceki deneyimlerinde (özellikle çocukluk dönemlerinde) ihmal ve istismara maruz kaldıklarında hayatının ileriki dönemlerinde karşılarına çıkan kişilere karşı güvensizlik yaşayabilirler.
Bu yüzden gözleri aşık olabilecek kadar büyülenmez.
2) AŞIK KALAMAMA
“Aşık olma halini sürdürememe”
İlişki kurdukça aşık olduğumuz kişinin başta olduğu gibi kusursuz olmadığıyla karşılaşmak bazen bizim için büyüyü bozabilir.
Bundan dolayı yoğun bir hayalkırıklığı veya öfke yaşayabiliriz. Aşkımızın bittiğini hissederiz.
3) YANLIŞ İNSANLARA AŞIK OLMAK
"İlişki kurmaya çalışırken çok fazla acı haline gelen hiçbir şey sağlıklı ilişki değildir."
Örneğin; fiziksel olarak başka ülkede yaşayan birine aşık olmak/çok uzakta olmak, zalim insanlara aşık olmak..
Neden bir şeye ulaşmamız için acı çekmemiz gereksin ki ?
Neyin suçluluğunu duyuyor olabilirsiniz?
4) YASAK AŞK
“Karşılıksız Aşk”
İnsanın kendisiyle ilgilenmeyen yasak bir kişiye/nesneye ulaşma çabası. Kurduğunuz ilişkinin sağlıklı olabilmesi için karşılıklı olması gerekir.
Örneğin: kız kardeşinizin kocasına aşık olmak
5) SEVİLDİĞİNİ HİSSEDEMEMEK
"Bazı insanların ilişki kurduğu kişi onlar için ne yaparsa yapsın yine de sevildiğini hissedememesi durumu."
Comments